Op je hoofd krabben, in de hoek gaan staan (uit de spotlights), de sheets van A tot Z voorlezen…ga kijken naar sprekers en je komt het tegen. Het kan beroerder. Laatst zag ik een dagvoorzitter een tijdje met zijn rug naar het publiek staan, zodat niemand hoorde wat hij zei, en er kwam ook een soort boterballen engels uit. Niet dat het erg is…maar pakkend is anders.
Wat is het toch dat sprekers denken dat het niet uitmaakt? Omdat het publiek ook slordig is? (Ze komen te laat binnen. Of ze hebben hun koffie nog in hun hand. Of ze hebben nog iets te doen met hun Blackberry…)Is het de wraak van sprekers om zich niet voor te bereiden en zodoende gelijk te worden aan de luisteraars? Ik weet het niet zeker, maar het lijkt erop dat hier een oog om oog situatie is ontstaan.
Samen met stemcoach Marjon Landheer, ontwikkelde ik een training. Presenteren met Pit! Doe mee met een hele dag leren presenteren. Van speech opbouw tot aan improviseren terwijl je spreekt, tot aan een overtuigende presence op het toneel.
www.presenterenmetpit.nl